We spreken af in café de Waag.
Tien minuten voor het afgesproken tijdstip zet ik mijn fiets in de stalling en loop ik het centrum in.
De zenuwen gieren door mijn lijf.
Dan zie ik hem aan de overkant van de straat; Een aantrekkelijke veertiger in krijtstreeppak.
Ik herken hem aan zijn haastige, joviale loop en zelfverzekerde blik en haal diep adem.
Pas in het donkere decor van het etablissement durven onze ogen elkaar te ontmoeten. Hij heeft nog steeds die jongensachtige uitstraling van toen. Weer die blik, weer die grijns.
Deze mr. Right is niet mijn echtgenoot of vriend, maar mijn ex-minnaar.
Hij was mijn baas en ik zijn secretaresse.
Dat eeuwenoude sprookje heb ik niet weten te doorbreken.
Recente reacties