Er knaagt iets in mijn hoofd; knaag, knaag. Eindeloos geknabbel, het gaat maar door. Het is een muis die mijn hersenen opsoupeert. En dan al die kleine keutels die het achterlaat. Het stinkt tussen mijn oren. Ureumgassen verzamelen zich tot een grote bel methaan. Ik durf geen boertje meer te laten. Stel je voor dat iemand het ruikt. Intussen worden mijn ogen onder de gasdruk groter en groter. Mijn oren suizen tot orkaankracht.
Ik ga naar de dokter en verzoek een gaatje in mijn hoofd te boren om de druk te verlichten. Hij weigert ten stelligste.
Ik geeft het op, de druk wordt te groot. Mijn hoofd spat uiteen.
De druk is met methaan en muis uit mijn hoofd verdwenen.
Recente reacties