De adem stokt in mijn keel. Het feit dat je in deze straat zomaar een prostituee kan doden geeft me een raar gevoel. Een gevoel van opwinding zelfs. Het hart klopt in mijn keel, bonst in mijn oren, snel en oppervlakkig.
Ik kijk naar een van de dames. Ze kijkt terug. Ze zet grote ogen op, alsof ze haar ogen met angst wil doordrenken.
Ik zie rood voor mijn ogen, zigzaggende flitsen. Het zweet breekt me uit.
Ik grijp naar haar schouder. De dame wijkt geschokt terug.
Dan maakt een rare slapte zich van me meester. Het wordt zwart voor mijn ogen. Ik zak door mijn knieën, wuif als een bezopen zeeman naar mijn ontzette collega’s en val dood neer.
Recente reacties