“Klap!”, zegt een deur. “Klap!, klap, klap!”, reageren drie deuren. We rijden weg. Ik zit met mijn zwager te ouwehoeren om het onvermijdelijke niet te voelen. De rit duurt een uurtje. Ik voel mijn adem stokken. We rijden de parkeergarage in en stappen uit. Een beetje lacherig lopen we naar de automatische deuren. We nemen een lift, maar die weigert. Dan maar een andere lift, we kijken elkaar eens aan. We vinden we waar me moeten zijn: Customs. Ik geef mijn zoon een laatste knuffel en neem afscheid. Hij loopt met zijn vriendin naar binnen. Kijkt niet om. Ik kijk hem na. Hij verdwijnt uit het zicht. Mijn hart zinkt in mijn schoenen.
Misschien zie ik hem volgend jaar weer.
« Mens
Culinair hoogstandje! »
« Mens Culinair hoogstandje! »
Familie
Afscheid
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Defrysk of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
1 reactie
Reageren
« Mens Culinair hoogstandje! »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Bladwijzer)
Reacties
- Han Maas: @José. Je zult maar zo’n brief krijgen…
- Han Maas: @Cora. Prima zo!
- Cora Leek: Berdien, je kunt blijkbaar eindeloos putten uit menselijk leed. Ontroerend stukje.
- Cora Leek: @Han, dank voor je reactie. Je hebt gelijk met het opzuigen van kennis. Ik heb de tekst aangepast. Ook de...
- NeleDeDeyne: (*Duivelse wetstraat-parasiet-achtige wezens, die zich voordoen als menselijke regeringsleiders.)
- Han Maas: @Cora. ‘en zoog hij in barre omstandigheden kennis in zich op…’ – en zoog hij in...
- Han Maas: @Alice. Een mooi verhaaltje. tekort kwamen – tekortkwamen
- Han Maas: @Cora en @Alice. Hartelijk dank. De heer Vreeswijk moet nog een paar keer terugkomen bij de dokter.
- Cora Leek: Het is zo belangrijk dat een kind tot bloei komt op zijn eigen manier. Hoeveel jongeren belopen eigenlijk...
- Berdien Blaak: Cora: je mag toch ook niet meer minder perfect en veelbelovend zijn? Mooi dat je zo een ander soort...
- Frank: Gefeliciteerd :)
- Alice: Ik vermoed het laatste, uit onwetendheid en onbegrip misschien wel. Mooi dat de jongen zijn eigen weg heeft...
- Alice: Ik hoop dat ook! Een goede hoosbui doet een cactus bloeien, toch? Er wordt weer regen voorspeld…
- Alice: Geweldig! Je zette mij even op het verkeerde been, en dat in 120 woorden. Ik vrees voor meneer dat de dokter...
- Alice: Dan blijft er slechts ‘mis’ over. Lang niet mis voor feestdagenvrezers. Hoop dat hij in januari...
Recent
- Schoondochters en kerst
- De Engelsen op hun retour
- Verdord verleden
- Stom, stom, stom, stom, zeg het en passant, please
- Fatsoenlijk humanitair
- Energy is uit licht opgebouwd
- Wijkverhaal 12 De leraar
- Er was eens
- Bijna voorbij
- De heer Vreeswijk blijft liever even staan
Aan Borsato’s Afscheid nemen bestaat niet heb je verdraaid weinig op zo’n moment.