Normaliter is het niet mijn stijl te zeuren over een maatschappelijk fenomeen dat mij opvalt. Het lijkt mij nog een beetje te vroeg om al te transformeren in een levende fles azijn, zo’n verbitterde vrouw die expres die warme kraan in de keuken opendraait als ze weet dat er een verliefd stelletje onder de douche staat.
Maar goed.
De taal, onze prachtige Nederlandse taal, wordt vandaag de dag verloochend en verwaarloosd waar je bij staat. Wie weet er nog dat fietsenhandel één woord is? Of eikenprocessierupsenstation? Het is niet zo, zoals de onschuldige voorzitster van mijn debatgroep laatst vroeg, dat een lang woord automatisch gespatieerd moet worden na zoveel tekens. Heb aandacht voor elkaar en de taal die ons verbindt!
Terechte klacht, zie ook deze site.
Bovendien scheelt het terecht aan elkaar schrijven van woorden in de woordenteller, waardoor er meer past in 120 woorden
Goed punt. In de correcte Nederlandse taal zijn vaak minder spaties dan men denkt. Aaneenschrijving is volgens mij ook een woord.
Spatie terreur! Of is het spatieterreur ?
Weer zo’n Anglosaksische regel die onze taal invadeert. In Engelse stukken heeft mijn spellingscorrector een dagtaak aan spatiezetterij.
Het blijft lastig, goed meferlands schrijven
Zeker vanaf de foon zonder leesbril, nederlands
Ik houd mijn mond. Ik heb ooit een keer raTdraaiers geschreven. Wie ben ik dan om iemand om een spatiefout te bekritiseren?
Spa tie, or no spatie.
jehaaltdewoordenuitmijnmond. Al jaren erger ik me suf over alle spatieterreur om me heen. Daarom ben ik ook heel blij met SOS: Signalering Onjuist Spatiegebruik.
Ook hier op 120w zien we het steeds vaker. Stukjes die in eerste instantie exact 120 woorden lijken te bevatten, duiken niet zelden na correctie van louter de spaties onder de 100 woorden.
En dan hebben we het niet alleen over ‘valsspelen’ door uiteenschrijving van woorden, maar ook onterechte spaties tussen leestekens.
Voorbeeld (tel het aantal onterechte spaties):
Ach, willen we niet allemaal wat speelruimte?