Regelmatig komen hun foto’s via twitter of whatsapp binnen. Treinende forenzen tonen prachtige uitzichten op een zonnige dageraad, of op mistige velden die nog net de contouren van een schaapskudde laten zien. Forenzen doe ik niet meer, ik vermaak me tegenwoordig op fietsafstand. Er wordt veel geklaagd over reizen met […]

Langzaam krijg ik toch last van onze ecologische voetafdrukken. Mijn leven lang stem ik lekker links, rijd alleen af en toe auto, en doe mijn boodschappen bijna allemaal biologisch. Lichten laten we niet zomaar aan en de cv gaat bijtijds uit. Klinkt aardig, maar als gezin vliegen we dit jaar […]

We praten met elkaar over ons aanstaande vakantie-avontuur: we gaan voor het eerst buiten Europa reizen! Ik geniet van de opgewonden gesprekken. Het geeft een warm saamhorigheidsgevoel. Ik herinner me dezelfde soort opwinding uit mijn jeugd. We reisden voor het eerst naar Luxemburg. Vier kinderen op de achterbank, mijn moeder […]

Eerlijk gezegd laten data me nogal onverschillig. Soms lekken ze, een andere keer worden ze heimelijk met elkaar verbonden. De ene keer zijn ze ‘big’, dan weer zitten ze in een bank. Vroeger waren er speciale typistes voor. Die zijn niet meer nodig, denk ik. Ik heb geen verontwaardigde gevoelens […]

Al was het elke keer al maanden duidelijk, toch waren mijn kinderen er ineens. Het veranderde mijn leven voorgoed. En dat is ongelooflijk fijn. Ze zijn meteen niet meer weg te denken, alsof ze er altijd al waren. Zo ineens de komst, zo sluipend gaat hun vertrek. Langzaam maar zeker […]

Het blijft mensen boeien, hoe het nu zit bij ons. Sommige vragen zijn gewoon informatief: “Hoe doen jullie dat met de zorg voor de kinderen?” “Wie van jullie werkt het meest?”. Soms wordt er wat meer ingevuld: “Jij doet zeker het huishouden, en zij rijdt zeker auto”. Of nog simpeler: […]

Ooit kwamen ze bij mijn ouders op bezoek. Mijn neef en zijn vriendin. Zij kwam uit Suriname, ik vond dat heel wijs. Ze kwamen met mijn ouders praten. Steun zoeken, omdat zij niet werd geaccepteerd door zijn ouders. Omdat ze uit Suriname kwam. Je hoorde niet te trouwen met iemand […]

Onze kleinzoons waren in hun leven nog niet verder geweest dan het Drielandenpunt. En dus vlogen hun opa en ik met het drietal (12, 14, 17) naar Bali. Heerlijk om met die mannen alleen te zijn. Onze tijd daar was geweldig. Onze hoofden en harten liepen vol. De terugvlucht begon […]

Hij is echt bijzonder. Hij komt elk weekend even langs. zaterdag én zondag. Eerst wandelt hij naar het graf van zijn vrouw. Daarna komt hij een kopje koffie drinken in ons koffiehuisje op de begraafplaats. Heel vaak neemt hij kersenbonbons mee. Hij vertelt hele verhalen. Over zijn reizen naar Japan […]

Hoe vaak we er geweest zijn, weet ik niet meer. Wel herinner ik me diverse bezoekjes met mijn moeder aan mijn opa en zijn tweede vrouw, die alijd ”tante’ Ans bleef heten. Voor mijn moeder moet het moeilijk zijn geweest. Haar vader bezoeken met haar dochter, vernoemd naar haar jong […]