Helaas weten we inmiddels weer heel goed hoe ze werken: bloedcellen, T-cellen en lymfeklieren. Het is een soort deskundigheid die je aan den lijve ondervindt, als je te vaak in het ziekenhuis komt. Je wilt helemaal niet weten waar ze lekkerste koffie schenken in de ontvangsthal. Bloemen zijn mooi, maar […]

Wij hebben een speciale tas met versieringen. Daarin zit onder meer een vlaggetjeslint uit een jaar, waarin een wereldkampioenschap voetbal werd gehouden. Lief was toen hoogzwanger. Ik ging elke week met onze oudste naar peuterzwemmen. Toen ik daar niet verscheen, wisten de andere ouders genoeg. Eén moeder was speciaal langs […]

Mijn moeder is geboren in Zuid-Holland. Ze verhuisde op haar derde naar Breda. Mijn vader komt uit een klein dorpje bij Breda. Hun gezamenlijke leven betekende een keuze tussen protestant of katholiek worden. Twee geloven, duivels en een kussen. Een priester vertelde hen over overeenkomsten, een dominee over verschillen. De […]

Nieuwsgierigheid vind ik prima, leuk zelfs. Maar vragen waar het oordeel doorheen schemert maken me boos, en vaak sprakeloos. Later kan ik op supersnedige antwoorden komen, die de vragensteller alsnog knock-out slaan. Aan zulke meningen geen gebrek. Eerst waren er mensen die gratis tips uitdeelden: wist ik wel dat biologische […]

In mijn stoere jeugd demonstreerde ik in Dodewaard tegen kernenergie. Wij deelden snoepjes uit, ME’ers bestookten ons met traangasgranaten. Omdat Hans Wiegel dat had bevolen. Bazen bepalen. Later zag ik een andere kant van het politiewerk. Ze werden trouwe bondgenoten in de strijd tegen seksueel geweld, toen hulpverleners nog volop […]

Sinds gister word ik gewekt door het geluid van heipalen, die de grond klaarmaken voor een nieuwe woonwijk. Ik houd van de doffe dreunen. Ze brengen me terug naar mijn vroegere woonomgeving. Ooit, ruim vijftig jaar geleden, werd een flatwijk gebouwd op de plaats van onze favoriete speelplek. Dat was […]

Je hebt twee soorten mensen: degenen die er elk jaar weer terugkomen, en degenen die het nauwelijks kennen. Schiermonnikoog dus. Ik hoor duidelijk bij de eerste categorie. Ruim dertig jaar geleden bezocht ik het voor de eerste keer. Een week in mijn eentje, slapen in de jeugdherberg. Daarna jarenlang samen […]

Geen woord teveel. Hoe minder woorden, des te minder leugens. Minder partijbelangen, dan minder formatie-geneuzel. Breedsprakigheid strooit zand in ogen. Sommige lange zinnen zijn wel meteen pijnlijk direct. Lees het citaat van Ankie B-K: “Als die 23.000 mails (van Afghanen die voor Nederland gewerkt hebben) allemaal van één persoon zijn, […]

Ik ben redelijk gehard in het aanhoren van lichamelijke imperfecties. Gesprekken over last met poepen of piesen, over overgeven of etterende wonden (hallo, bent u daar nog?) kunnen wat mij betreft gewoon tijdens het eten worden gevoerd. Mijn grens ligt bij oogproblemen, zoals een netvliesloslating. Zowel mijn moeder als twee […]

Werkstukken, essays, stageverslagen en scripties sierden mijn studietijd. Noodzakelijk, maar niet bedoeld om de kunst van het schrijven te beoefenen. Een echt dieptepunt waren de teksten van mijn subsidieverzoeken, projectaanvragen en verslagen. Ooit omschreef iemand mijn schrijfstijl als ‘prikkeldraad-proza’, Dat krenkte me enorm. Waar was mijn taalliefde gebleven? Toen ik […]