‘Je weet nog niet eens hoe ik heet, hè?,’ vroeg zij.
‘Nee,’ zei hij, ‘hoe heet je eigenlijk?’
‘Kuifje. Mijn vrienden noemen me Kuifje.’
‘Is dat je echte naam, Kuifje!?’
‘Nee, natuurlijk niet, slimpie.’ Ze giechelde. ‘Mijn vrienden noemen me zo, omdat ik altijd een wit hondje bij me had, dat nu dood is.’
‘O, dus niet vanwege je hanenkam?’
Nee, een hanenkam is toch geen kuif? Dan hadden ze me wel kippetje genoemd. Maar dat klinkt niet.’
‘Je bedoelt haantje,’ vroeg hij.
Kuifje keek hem niet-begrijpend aan.
‘Haantje,’ verduidelijkte hij en wees met zijn grote fles bier naar haar hanenkam.
Ze probeerde omhoog te kijken, naar haar hanenkam, maar dat lukte niet, omdat die boven op haar hoofd zat.
Grappige dialoog, Peter. Beetje jammer dat je in het begin ‘vroeg zij’ en ‘zei hij’ schrijft. Zonder dat had de lezer het ook begrepen en was het 100 % dialoog geweest.
Twee verbeterpuntjes:
wat nu dood is – dat nu dood is
niet begrijpend – niet-begrijpend (zie de link)
https://onzetaal.nl/taaladvies/niet-lid-niet-lid/
@Ewald. Bedankt voor de complimenten. Verbeterpunten doorgevoerd.
1 van de grootste punkergeheimen is dat ze nooit een klein wit hondje had….
Peter, hartelijk gefeliciteerd.
Proficiat Peter.
Hartelijk gefeliciteerd Peter
@Ewald, Willem en Luc. Bedankt voor de felicitaties en iedereen bedankt voor het lezen en de waardering.
Peter, van harte gefeliciteerd.
Gefeliciteerd Peter!
@Han en Valerie. Bedankt voor de felicitaties!