Diep in het bos grijpt leperd Smiecht zijn kans. Chrisje ziet Smiecht op haar afkomen. Smiecht bespringt Chrisje. Chrisje gilt keihard en slaat wild met haar armen.
‘Mamma, help. Ga weg. Wie ben jij? Wat ben jij? Mamma, heeeellllp. Eng beest. Ga weg!’
Het kwijl van Smiecht druipt in het blote nekje van Chrisje. Dat is haar te veel. Ze begint te huilen. Smiecht probeert haar te troosten.
‘Stil maar meisje. Je bent lief. Wat ruik je lekker? Ben je alleen? Wat doe jij hier in het bos? Ik doe je niets hoor. Vind het alleen leuk om in je nek te springen. Dat is toch niet erg? Je hoeft niet te huilen? Wat heb jij een mooie rode jas?’
