Schrijf mee!
« »

Communicatie, Mensen

Bestaansrecht

16 september 2019 | 120w | Hanneke Middelburg | 1

Ik raak mijn hand aan.
Ik ben er nog.
Ik tik tegen de lichtgroene muur.
Vliesbehang.
Er klopt iemand op mijn deur.
Ik zie een streep licht.
‘Herman, we gaan eten. Kom je ook?’
Ze is heel aardig. Nina, heet ze.
Ik schud mijn hoofd. ‘Geen honger.’
‘Je moet iets eten. Je hebt vanmorgen ook al niets op.’
Ik schud wederom mijn hoofd en draai mijn lijf om.
Ik hoor het geluid van openschuivende gordijnen.
Licht. Het is al licht.
Een zacht tikje op mijn schouder.
‘Kom, Herman,’ zegt Nina nu fermer. ‘Ik wil graag dat je komt eten. De rest zit al aan tafel.’
Ik brom.
‘Herman…’
‘Geen honger.’
Nina raakt kort mijn schouder aan.
Ik ben er nog.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Hanneke Middelburg of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »