Vijf jaar terug zei iemand me dat ik zou moeten schrijven. En daarmee stopte het schrijven gelijk, want ik begon ernaar te kijken. Je kan echt niet slechter schrijven dan dat je ernaar zit te kijken. Logisch, want terwijl je kijkt, doe je niet meer. Na vijf jaar ben ik daar achter. En ach, ik heb intussen behoorlijk van me afgeschreven: mensen die uit het leven vielen alsof ik in oorlogsgebied liep, burn-out, ziekte. Die dingen hebben tijd nodig om te landen. En ik maar kijken waarom het schrijven niet lukt. Nou, het is simpel, iets anders vroeg mijn aandacht. Nu ben ik klaar voor mijn doorstart. En het kijken naar mijn schrijfsels laat ik met plezier aan anderen over.
@Hilde, om 11.47 u schreef je nog zoekende te zijn en een uurtje later blijk je het overduidelijk al te hebben gevonden. Hopelijk mogen we nog veel van je lezen.
Groet, Ewald
Zolang ik er niet naar kijk lukt het best, Ewald.
@Hilde, niet zelf kijken dus, gewoon schrijven. Anderen kijken wel…
Hilde, schrijven moet je doen, wel een paar opmerkingen:
je kan echt niet slechter schrijven dan dat je er naar zit te kijken. Ik denk dat je wil zeggen, dat je slechter schrijft als je er naar gaat zitten kijken. Terwijl je kijkt doe je niet meer. Hier ‘ het’ toevoegen. Hoop dat je doorgaat
José, om het even wat je doet stop je met doen wanneer je ernaar begint te kijken. Daarom lijkt ‘het’ mij overbodig.
Dank voor je reactie.
Gewoon doen. Blijf schrijven. Het hoeft niet in 1 keer goed te zijn. Je leert ook van de reacties op jouw stukjes. En je leert ook van het lezen van en het reageren op andere stukjes. Bij deze.