Het komt goed uit dat de uien en de spruiten in de aanbieding zijn. Mijn thuisfront is er dol op. Overmoedig gooi ik van elk een paar zakken in mijn kar.
De rest van de week hik ik tegen de enorme berg groenten aan.
Maar vandaag heb ik eindelijk moed verzameld voor de spruiten.
‘Lekker,’ zegt jongste nog, voordat hij de deur uit gaat.’Tot straks!’
Op de helft gekomen, besluit ik de rest later af te maken.
Als zoonlief na een paar uur thuiskomt, ben ik net aan de tweede helft begonnen.
‘Ongelooflijk, mam,’ zegt hij vol medeleven, ‘dat je nóg niet klaar bent.’
Stiekem moet ik lachen, totdat ik me bedenk: morgen uien… Meteen staat het huilen me nader.
Sperziebonen afhalen is ook zo’n verhaal. Zo te horen lijk je me wel een figuur voor een moestuin.
Geinig stukje!
Leuk stukje en leuk geschreven @Irma
Irma, geRUISloos goed. Gefeliciteerd.
“Ze zijn er dol op” begrijp ik natuurlijk wel, maar grammaticaal staat er dat de uien en de spruiten er dol op zijn
Desondanks een hartje. Gewoon omdat jij jij bent.
Het had zo maar een column kunnen worden
@C.P., Levja, Leonardo, Jelstein: thanx! Ik ben idd een ‘halve’ tuindersdochter. ‘Ze’ ga ik aanpassen en Jelstein: wie weet!
leuk alledaags