Schrijf mee!
« »

Communicatie, Maatschappij, Mensen

Wonderlijk

15 februari 2013 | 120w | Michiel van Driel | 2

“Groter kan niet” zei ze tegen me. Nou, echt wel hoor! Want toen ik een half uur later thuiskwam, zag ik alles zĂł duidelijk voor me, dat ik even moest gaan zitten. Een halve dag om precies te zijn. Ik was ziek! Draaierig, misselijk, overgeven, het was een regelrechte hel! Ik denk: ik ga bellen. Ik bel ‘r terug en zeg haar recht in d’r gezicht dat ze het mis had! Tjonge, wat zal zĂ­j op haar neus kijken zeg! Alleen
 Ik heb het niet gedaan hoor! Later voelde ik me beter
 Ik denk trouwens dat iederĂ©Ă©n die eerst slecht zag en opeens wel goed ziet, zou bellen. Dus zeg ik alleen: Heel hartelijk dank oogarts! Voor de fantastische bril!

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Michiel van Driel of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

3 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »