Onder deze steen ligt nu mijn geschiedenis tot op heden. Maar ik kan wel aan de gang blijven want op het moment dat ik dit schrijf is er alweer geschiedenis geschreven. Morgen is vandaag alweer gisteren. Het glipt door je vingers als los zand met het verschil dat je los zand weer zou kunnen opvangen. Dood. Alles wat mij heeft gevormd, wat maakte dat ik ben wie ik ben ligt achter mij. Of beter gezegd: onder mij. Deze steen die ik symbolisch heb neergelegd is nu alweer achterhaald. De geschiedenis begraven. En wat net nog toekomst leek: Poef!!! Weg. En ik heb geen idee wat daar aan is te doen. Onmacht. Daar zou paal en zerk aan gesteld moeten worden.
@UnknownSkin Ergens paal en zerk aan stellen, dat is mooi gezegd!
Het verhaal valt binnen het thema, maar het thema-woord wordt niet genoemd.