Ik denk dat ik 16 maanden was, toen ik bijna verdronk. Want zelf ben ik van april ’58, mijn zus is in juli ’59 geboren. We waren bij een grote zwemplas, met daarin verschillende baden. Het was heet, volop zomer. Terwijl mijn moeder mijn zus de borst gaf, ontsnapte ik. Bij het diepe bad was een glijbaan. Dáár wilde ik af. Ik landde in een diepe kuil. Onder water was het heerlijk stil, de bloedhete zon gereduceerd tot een lichte vlek, verder was alles grijs. Ik genoot. Totdat een grote schaduw alles verduisterde, mij uit het water trok en me krijsend aan de kant bracht. Moeder in tranen, tantes boos. Maar waarom? Onder water was het heerlijk. Ik wilde terug.
« Eindelijk verleden tijd
Voer hier uw postcode in… »
« Eindelijk verleden tijd Voer hier uw postcode in… »
Familie, Mensen
Onder water
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Manjo van Boxtel of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Eindelijk verleden tijd Voer hier uw postcode in… »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nieuweling)
Recent
- Raamvertelling
- Antropomorfisme
- 18 uur vliegen – 3
- Familie van
- De toren van Babel
- Spreekuur met Samira
- Lager Weserlust – Bremen 1943
- De teler
- Krijg de pest
- Dolgedraaid
Beste Manjo van Boxtel, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie