“Kometen!” Galmde het door de straat: moeder riep. Ik rende dan altijd in doodsangst naar huis. Moeder had de tafel alvast gedekt. We moesten eerst bidden: “Zegen gij oh goede God…” Ik bad dan altijd stiekem dat de kometen ons alsjeblieft mochten missen. En dan zo vlug mogelijk eten voor het gevaar insloeg.
Na het eten rende ik naar de trapkast waar ik mijn eigen schuilkeldertje had ingericht, compleet met kussen, dekens en zaklamp. Vaak viel ik daar in slaap, angstig en eenzaam, dan droomde ik over lava en explosies.
Later kwam ik erachter dat het helemaal niet waar was van die kometen. Dat het een trucje was. Als het echt was geweest hadden we wel onder de tafel gegeten.
« Trauma
Russisch Staatsburgerschap »
« Trauma Russisch Staatsburgerschap »
Familie, Fictie
Kometen!
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Defrysk of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
2 reacties
Reageren
« Trauma Russisch Staatsburgerschap »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Cactus)
Reacties
- Ewald Hagedorn: @Han. Zeker verdiend. Hartelijk gefeliciteerd.
- Han Maas: @José. Zo is het ook bedoeld.
- José van Rosmalen: de wereld verandert snel maar kinderen passen zich het makkelijkste aan
- José van Rosmalen: dank @Hekate
- José van Rosmalen: je boosheid spat er van af, ik kan alleen de tekst niet helemaal plaatsen
- José van Rosmalen: mooie schets van de ontwikkeling van de jongen, tegen de (voor|)oordelen in
- José van Rosmalen: verdrietig, je geeft het tijdsverloop en de kanteling in de relatie goed weer
- José van Rosmalen: ik zie er ook wel de humor van in
- José van Rosmalen: Het verleden blijf je koesteren, ook in de gedaante van een cactus
- José van Rosmalen: Ik denk dat er meerderen tegen opzien, beeld van eenzaamheid roep je op
- José van Rosmalen: een mooi afscheid van leraar klassieke talen
- José van Rosmalen: dank @Berdien, @Hekate en @judith
- Mien: Save the best for lest! Toppertje, net als stekelige Theo. Maar geef mij toch maar liever Mischa, met zijn...
- Berdien Blaak: Mien: je maakt het aanlokkelijk de tentoonstelling te bezoeken. De details geven een compleet plaatje.
- Berdien Blaak: Jose: raak gedicht. Kort krachtig en volledig.
Recent
- het kreatuur
- Daar
- Dicactus
- Misbruik
- Een Prettig Gesprek
- Een zeldzame cactus
- Kus de cactus
- Een mantelzorgster is een powervrouw
- Stekels
- Cactus in de schijnwerpers
Een aparte maatregel om de kinderen aan tafel te krijgen. Het werkte wel. Die persoonlijke verhaaltjes lees ik graag van je.
Goed verhaal met een perfecte laatste zin.