Ieder dubbeltje omgekeerd en toch kom ik te kort.
Ik wil mijn kleinkinderen iets geven voor pasen, chocoladeei of zo.
Niemand kijkt, niemand zal het merken.
Twee paashazen lachen me toe. ‘Pak me dan als je kan!’
Thuis heb ik nog wat cadeaupapier dat ik kan gebruiken.
Vooruit, ik ‘pak’ ze dan, onder mijn jas.
Wat zullen ze blij zijn met oma’s choladepaashaasjes.
Ik moet nog wel langs de kassa.
Even mijn brood en boterhamworst afrekenen.
Ik voel een hand op mijn schouder.
Het is een kind die mij betrapt heeft.
Een vakkenvuller.
Ik geef ze terug.
Dag lieve paashaasjes.
Ze bellen de politie.
Ik krijg een boete.
Misschien dat mijn kinderen dat voor me kunnen betalen.
Vrolijk Pasen allemaal!
Recente reacties