Termieten zijn begonnen aan het verorberen van Imelda’s schoenen- en kledingcollectie. En dat is nog maar het begin.
Zodra deze nijvere diertjes klaar zijn met haar collectie is Imelda zelf aan de beurt. Dan trekt een stoet van termieten naar de woonplek van Imelda, om haar te verorberen, tot er slechts broze bleke botten van haar over zijn. Haar rotte herseninhoud, die stinkt naar de corruptie van haar en haar man zal moeiteloos door de hongerige termietenkaken vermorzeld worden. Als de termieten zich van hun taak gekweten hebben zal Imelda eindelijk zijn wat ze altijd wilde zijn: een voorbeeld voor de armen. Helaas voor haar niet als ster. Maar als een hoopje afval dat van nul en generlei waarde is.
Recente reacties