Cultuur, Fictie

Tijd = ruimte

29 mei 2012 | 119w | Fons Wijers

5 |

Bij het vertimmeren van het kippenhok vraagt Brammetje onverwacht: ‘Pap, hoe oud is de aarde?’
‘Trek het meetlint uit de rolmaat en stel je voor, elke millimeter is honderd jaar, net als opa. Een centimeter geleden zaten we in de Middeleeuwen en twee centimeter terug was het begin van de jaartelling. Snap je?’
Mijn zoon drukt zijn nagel tegen het lijntje van twee centimeter; een halve pink. ‘Jezus, da’s niet lang geleden,’ stelt hij vast – vertaling van tijd in ruimte blijkt voor hem een peulenschil.
‘De mens ontstond ruim 10 meter eerder,’ en ik wijs naar de oude plataan achterin de tuin.’
‘En de aarde?’
‘Dan moet je van Breda naar Rotterdam, een ruime marathon.’
‘Wat is een marathon?’

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Fons Wijers of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

5 De moeite waard?
Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!

soortgelijke stukjes

4 reacties

Op 29 mei 2012 om 13:24 schreef Ineke Wolf het volgende (43w):
Een goed verhaal, mooi geschreven en beschreven. Een dialoog schrijven zonder steeds “hij zei”, en “zei ik toen” schrijven is niet altijd even gemakkelijk. Er zit actie in het verhaal, de personen zijn steeds in beweging. Ik zie het geheel zo voor me!
Op 29 mei 2012 om 15:08 schreef Defrysk het volgende (8w):
Je ziet het voor je ogen gebeuren. Knap.
Op 29 mei 2012 om 17:51 schreef Frank het volgende (5w):
Marathons zijn voor Darwinisten!
Op 29 mei 2012 om 22:04 schreef Hadeke het volgende (19w):
Zoals zoonlief aan ‘de hand’ wordt meegenomen, neem je ons ook mee. Knap qua uitleg en verhaal. Mooi slot.