Traag loopt bloed van mijn vingertop langs mijn vinger. Ik bestudeer de druppel die van mijn hand valt en op de vloer uiteen spat. De pijn is overweldigend. Ondanks de pijn gaat mijn onverdeelde aandacht uit naar de triviale druppel bloed, bewegingsloos en in shock. Servies waar ik me aan heb gesneden ligt versplinterd voor mijn voeten. Voorgoed een onmaakbare puzzel, het is afgeschreven.
Ik knijp in de vingertop, uit de snee welt een nieuwe druppelbloed. De pijn is direct, intens en verscheurend. Ik verbind mijn vinger niet. Zolang als mijn kloppende vinger bloedt, is dat de oorzaak van mijn lijden. Voetstappen stampen, een deur wordt hard en definitief dichtgesmeten, even later start een auto. “Klote servies, had ik maar…”
Recente reacties