Schrijf mee!
« »

Familie, Fictie, Mensen

Maria

20 augustus 2012 | 119w | Antoine | 2

Ik ben Maria, maar vroeger dacht ik dat ik God was.

Als ik in de kleuterklas met de poppen moest spelen, weende ik altijd. Ze lachen me uit, dacht ik toen.

Ik hield ervan om alleen te zijn, maar niet om niet gezien te worden. Ik kon niet tegen privacy.

In het dagboekje van mijn moeder las ik regelmatig over het goddelijke lichaam van de buurman. Ik werd nieuwsgierig en gluurde door zijn badkamerraam naar binnen. Toen leerde ik dat niet iedereen denkt dat hij God is.

Niet alles was zoals ik dacht dat het was. Nu weet ik dat wel.

Ik ben Maria, zeg maar dag als u me ziet.

Of ave, als u er zo één bent.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Antoine of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »