“Hallo ma. Ik dacht ik bel even. Komt het uit?
Wat zeg je? Nog niet aan het eten. O, gelukkig.
Tegen wie ben je nu aan het praten? De buren?
O staan ze buiten te zwaaien.
Ja leuk, ma zo’n buurt.
Maar ma, als ze staan te roepen moet je dan niet even naar ze toe?
Nee, natuurlijk ben ik belangrijk, maar ik kan zo terugbellen. Bovendien is het best koud buiten. Vraag ze anders even binnen. Voor mij is het echt geen probleem om terug te bellen hoor.
O nou ja, het is jouw keus. Wat ga je eten?
Patat? Verse? En de frituur staat al op het fornuis?
Hoor ik nu een sirene?
Ma? Ma?”
Tuut, tuut, tuut…
duidelijk in de olie
leuk