Tentakels uit andere tijden peilen in het sepia van de droom. De aarde slokt het dikke secreet op van de duisternis. En na de ochtend komt nog een ochtend, beide slechts even door nacht doorkliefd, dwalend in een licht dat hen reeds verduistert, dicht tegen elkaar aan gedrukt in het veem van de dag, uit vrees voor het despotisme van de tijd. In diligences komen de boodschappers van het donker alweer aangesneld over de violette hemel, terwijl de schemering als een stervende demiurg de hand legt aan de laatste transcripties: zwavel wordt lood, jaspis obsidiaan, amethist moet… Net als gisteren een onafgemaakt oeuvre. En in de charades en chimères van de schemering bloedt alweer het bedrogen testament van de dageraad.
Beste Sami Kalaï, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie