Ik werp het oranje kunstaas ruim achter de plompenbladeren en stuur het langs het groen terwijl ik indraai. Plotseling kolkt het water, de lijn spant zich, mijn hartslag versnelt. Ik sla in een poging de snoek te haken. De slip ratelt … ik heb iets gehaakt, maar geen vis.
Trekkend en sjorrend loop ik langs de waterkant, verander de hoek van de hengel naar het vastzittende kunstaas, maar het komt niet los. Het verlies accepterend geef ik een laatste ferme ruk, de lijn zingt … plots schiet het kunstaas als een kogel op me af.
Als een grinnikende eerste hulp arts een uur later een haak uit mijn oor en één uit mijn schouder verwijdert, vraagt hij droog: “En? Nog iets gevangen?â€
Recente reacties