Schrijf mee!
« »

Communicatie, Maatschappij, Mensen

aero dinamica

30 januari 2012 | 116w | Shana | 2

Uit de lucht gegrepen.
Ik was uit de lucht, want ik ben gegrepen.
Gegrepen door dat wat het leven heet.
Bij mijn enkels, bij mijn haar, mijn polsen, mijn handen, mijn keel.
En gezien ik -buiten de dood- geen verweer tegen het leven ken,
sta ik machteloos.

Ik spartel wat en trap wat na, maar echte deuken maak ik niet.
Het leven lacht mij uit en ik glimlach flauwtjes terug.
Zelfs mijn charmes doen haar niets.
Links en rechts slechts omwegen.
Er doorheen schijnt de enige juiste richting te zijn.
En dan de kleine lettertjes onderaan het contract: ‘Hoe het ook schijnen, blijken, of heten mag, de meest geduchte wegen bewandelt u alleen.’

En zo geschiede.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Shana of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

1 reactie

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »