Al meer dan vijfentwintig jaar geleden begaf zijn hart het, waardoor zij alleen met haar twee kinderen achterbleef. Ze heeft haar kinderen zien afstuderen en zien trouwen. Ze heeft haar kleinkinderen geboren zien worden en volwassen zien worden. Toch is ze uiteindelijk maar alleen.
Ze vergeet soms de leeftijd van haar kinderen of de namen van haar kleinkinderen, maar ze is zich er altijd van bewust dat hij er niet meer is om dit alles met haar te delen. Ze is al zo lang alleen. Al jaren zegt ze dat dit jaar toch wel haar laatste zal zijn, maar ze leeft gewoon door. Jaar in, jaar uit – alleen.
Als ik mag kiezen, leef ik toch liever gelukkig dan lang.
heel mooi!
je hebt het niet voor het kiezen