Guitig kijkt het tienermeisje de open wachtruimte van de polikliniek rond. Ze heeft het syndroom van Down. Vrolijk babbelend over alles wat ze ziet, zit ze tussen haar ouders in.
Een zwartharige jongeman in een slobbertrui loopt voorbij.
Het meisje zet een paar grote ogen op. ‘Kijk, kijk,’ fluistert ze opgewonden, ‘Danny van Goede Tijden, Slechte Tijden.’
‘Nee joh,’ zegt haar moeder, ‘dat is Danny niet. Maar hij lijkt wel op hem.’
‘Hij komt terug.’ Het meisje danst op haar stoel. ‘O, Danny.’ De Danny loopt met snelle passen voor de tweede keer langs. In trans kijkt ze hem na. Ze knijpt haar vader in zijn arm. En met een gelukzalige glimlach zegt ze: ‘Ik voel vlinders in mijn buik.’
« Laura schrok!
Pauze »
« Laura schrok! Pauze »
Communicatie, Mensen
Vlinders
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Ees de Winter of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Laura schrok! Pauze »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Penseel)
Recent
- De volgende dag, ja hoe laat is het eigenlijk?
- Genadeloos afstraffen
- De heer Vreeswijk – ‘Louise zit niet op je nagels te bijten’
- De koning, de nar en het klysma
- ‘Ik draai alles om’
- Kopje koffie?
- De Bargot River (Oefening)
- Preppen
- Leegloop – 3/3
- Eruit
Recente reacties