Jeronimo van Elk is thuis en praat maar door
over zijn verloren knie, over zijn prothese en
vooral over die donkere nacht. Trein na trein
kwam voorbij en tussentijds ging de zaaldeur
dicht en open. Hij ontdekte: verwarmingsbuizen
suizen maar kunnen ook fluisteren en mompelen
en hun berichten registreerde hij.
Schimmen kwamen dansend voorbij. Hun krukken
wezen in zijn richting maar hij veinsde doventaal
niet te kunnen lezen. Wat maakte het uit? Hij had
ook een visitatie doorstaan. Hij bezwoer me the lady
with the lamb te hebben gezien gesecondeerd
door een kolossale neger die zij Igor noemde en
Igor verving op haar bevel uiteindelijk pijnloos
de katheter.
tweelingen
leven en dood
siamezen
Met beeld.
Je kan mijn stukje een haibun noemen, d.w.z. gestileerd proza + haiku. Ik had graag een illustratie erbij geplaatst, maar dat kan hier niet
voor zover ik weet. Ik heb een illustratie gevonden van George Lambermont
(profiel: blogger.com/profi… ) en in die illustratie, een mooie lemniscaat, heb
ik ook mijn haiku gezet. Dat geheel kun je een haiga noemen. Zie http://bit.ly/lNBPgr
De link naar het plaatje staat ook onderaan de haibun onder het woordje ‘beeld’. Wel leuk zo’n nieuwe literaire stijl, chapeau
Bijzonder geheel.