Hoeveel gesprekken heb ik al met je gevoerd in mijn hoofd?
Je hebt ze geen van allen kunnen horen. Zo vaak heb ik een blonde krul teder van je voorhoofd geveegd, je in je mooie grijsblauwe ogen gekeken. In gedachten, dichterbij mag ik niet komen.
Soms denk ik je te zien staan en dan schrik ik; zo had je kunnen zijn! Dan keer ik me om en doe ik alsof ik je niet bijna had ontmoet.
Ik moet je laten gaan. Waarom voel ik me zo schuldig als ik dat zelfs maar overweeg? Je bent er niet, je bestaat slechts in de schaduwen van mijn gedachten. Mijn kleine kereltje, ik moet echt afscheid nemen. Vaarwel jongen.
Liefs, je moeder.
« Van kaars naar kaars
Roken voor kinderen »
« Van kaars naar kaars Roken voor kinderen »
Familie, Liefde
Vaarwel kleine kerel
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Yonne of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Van kaars naar kaars Roken voor kinderen »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Klysma)
Recent
- Knudde Horster Volksverveemder (Flitnanlitian)
- Wojotke Rekent met Uw, mee, zo blauw zo blauw
- ’t Okshoofd – Amsterdam
- Feiten en fabels
- Het Vrouwengeheim
- College
- Verjaardagsjolijt
- De toekomst voor willen zijn, worden ismen.
- Warmhartig
- ‘Daar gaan me krekette’
Recente reacties