In Ouwehands Dierenpark was ruimte voor een mannelijke, volwassen orang-oetan. De vorige was gestorven door ouderdom. De nood was hoog; omdat er geen volwassen mannetje in de groep meer was heerste er anarchie. Nu wist de directie van een buitenkansje in een medisch centrum waar, naar men fluisterde, dierproeven werden gedaan. Het centrum had een orang-oetan die overbodig was geworden! Na onderhandeling ging men akkoord met een prijs en werd het dier opgehaald. Het was een prachtige grijsaard, met enorm veel haar, en een gezonde agressie. De verzorger keek naar het beest, en het het viel hem ook nu weer op hoe menselijk die orang-oetans toch waren. “Hoe heet hij?”, vroeg de verzorger. “Tom”, zei de leverancier.
Recente reacties