Het sprookjesbos was een regelrechte domper. OK, ik zag een elf; maar dat was een enorme bouwvakker met veel te kleine vleugeltjes. De drie kleine biggetjes waren er ook, maar angstig ingeklemd tussen tientallen mestvarkens. Toen het bos uiteindelijk dichter en donkerder werd steeg dan toch de spanning. Totaal overbodig. De enorme trol die ik even later tegenkwam had alleen oog voor zijn BlackBerry. In vakantiebungalow nr. 932 stuitte ik op Hans en Grietje. Hans had een dubbele hernia en bij Grietje was een week eerder haar baarmoeder verwijdert; ze bladerde verveeld in de Linda. Even verderop zag ik een jager die zijn rechter sneaker op een dode wolf liet rusten. De wolf bleek te zijn gestikt in grootmoeders kunstheup.
« Eigenwijs!
Altijd winter »
« Eigenwijs! Altijd winter »
Communicatie, Cultuur, Maatschappij
Sprookje in verval
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Ruud Minnee of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Eigenwijs! Altijd winter »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nieuweling)
Recent
- Scherpe pen
- Botrytismewat
- Ogen groter dan de maag
- Zwaarden en schrijvers 2
- Zwaarden en schrijvers 1
- Er zijn nu eenmaal grenzen
- Schrijvers
- Writer’s block
- Gebonden champignonsoep
- De heer Vreeswijk – status van een staatslot
Recente reacties