Er is iets raars met mij aan de hand.
Ik kom op tijd, daar waar ik altijd te laat kwam.
Ik lever dingen op tijd op, daar waar iedereen mij altijd moest herinneren aan dat ik iets beloofd had.
Ik ben rete-druk, maar rustig van binnen.
Iedere seconde van mijn leven is bezet, en toch heb ik geen last van stress.
Het maakt me een beetje ademloos, dit besef, dat ik hier al jaren mee worstel, maar het toch zelf oplos.
Hoe sterk is een mens, als hij zijn eigen lot kan bepalen?
Zelf, met hulp van een warme rugdekking, kunnen we alles aan, blijkt.
Ik wist het nog niet. Ik weet het nu.
Gelooft u in sprookjes? Ik niet.
« Willies avontuur
Goede buur »
« Willies avontuur Goede buur »
Mensen
Sprookje?
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Marion Geisler of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Willies avontuur Goede buur »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Klysma)
Recent
- De rivier de Bargot
- Knudde Horster Volksverveemder (Flitnanlitian)
- Wojotke Rekent met Uw, mee, zo blauw zo blauw
- ’t Okshoofd – Amsterdam
- Feiten en fabels
- Het Vrouwengeheim
- College
- Verjaardagsjolijt
- De toekomst voor willen zijn, worden ismen.
- Warmhartig
Recente reacties