Nog één sjoel en dan zouden De Bakkeleiers wereldkampioen zijn, maar de Tikki-Tikki-Tok-Ti’s uit Mimwabe-Ditu hadden een fenomenale laatste beurt. Het clubhuis was te klein en het thuisteam zette de polonaise buiten door.
De Bakkeleiers schudden troosteloos hun hoofden. Ze keken elkaar aan. De acht dagen durende busreis terug zou een lange worden.
De meegereisde burgemeester stond op van zijn stenen krukje en smste zijn vrouw: ‘Weer niet! Tot over acht dagen. Kus.’
De volgende dag hadden De Bakkeleiers zich bij de bus verzameld. De in joggingpak gestoken burgemeester kwam ook aanlopen.
De buschauffeur wees voorzichtig naar de bus.
Vier lege banden.
Ze waren al aan het proberen om Mutitatatu-Cars in Buiji-May te bellen dat 59 kilometer verderop lag, hemelsbreed.
