In de dagen dat iedereen twijfelde aan de goedheid van de mens, wandelde een man door de poorten van de verdoemde stad. Hoewel hij het gelijk aan zijn kant had, keek hij schichtig om zich heen. Zijn vettige haren hingen in slierten langs zijn pokdalige gezicht. “Ik wens de burgervader te spreken. Het zijn zware tijden en alleen ik ken de oplossing voor jullie problemen”. De wachter vroeg om geduld en ging op weg Meester Maxime te onttrekken aan de armen van de sublieme streekhoer, Geertje.
Zijn gedachten aan vlezige wurggrepen wonnen van de behoefte aan oplossingen voor de stedelingen. “Spreek op, ik heb nog naar meer pijpen te dansen”, sprak Maxime ongeduldig.
“Lekker slapen en morgen gezond weer op”.
