Iedereen die naar het buitenland vertrekt, begaat wel een vergissing. De een regelt zijn visum te laat, de ander denkt in het Walhalla te belanden. Ik maakte de vergissing te denken dat de verandering optreedt op het moment van verhuizen. Maar dat is schijn, dat is slechts verwondering. De verandering treedt op wanneer het pijnlijk hoorbare accent van landgenoten in het Engels geen schaamrood meer op de kaken bezorgt, maar een welkome herkenbaarheid is. Op het moment dat je ongemerkt een soort onbegrip creëert voor kenmerkende karaktertrekjes uit je eigen land. En als je jezelf betrapt bij het bedenken dat er in het Nederlands geen passend woord is voor een begrip uit de taal die je aan het leren bent.
Tja…;)