Gisteravond, terwijl het internet gonsde van gemopper op de KPN mailserver, viel in mijn hele wijk het internet dood (KPN-glasvezel). Het was een paar minuten voor tien.
Aangezien ik elke maand een klein fortuin afgeschreven zie worden voor die internetverbinding (er heerst hier KPN-glasvezelmonopolie) had ik de naïeve illusie dat ze mij daarom wel zouden helpen, te meer omdat ze nu ook nog eens extra aan mij verdienen door hun klantenservice te verstoppen achter een 0900-nummer.
Na minuten wachten een vrouw aan de lijn: “Meneer, na tien uur ’s avonds nemen we geen storingen meer aan. Neehee, ik ga niets noteren, je belt morgen maar opnieuw.”
KPN snapt anno 2011 nog steeds werkelijk niets van klantenservice, internet en de vierentwintiguurseconomie.
KPN is een net bedrijf: Na tienen hoor je op bed te liggen.
Ik snap wel waarom hoor. Ze rommelen gewoon met de statistiek zo. De storing heeft het namelijk (ondanks de duur van circa 8-10 uur) nooit gehaald tot het storingsoverzicht en telt dus voor de statistiek niet mee als een storing. Bovendien wordt er schandalig verdiend aan het 0900-nummer. Dat KPN-mes snijdt aan twee kanten. KPN minacht hun klanten, zoveel is weer eens duidelijk.
.. vierentwintiguurseconomie.. pfff, echt niet.
Storingen mogen van 9 tot vijf en niet in het weekend, net als ziek worden (als je geluk hebt). We zijn er nog lang niet.
De hedendaagse wereld in een notendop…
Eerste gedachte was, dit zou ik niet pikken.
Maar je moet wel.
Ik belde, vroeg of ze wist hoelang het nog zou duren, hing ze prompt de telefoon op, terwijl ik best vriendelijk deed.
geef mij maar een blackberry, krijg je als troost voor een onbehoorlijk onzinnig bedrag aan apps om de storing goed te maken.
Twee dagen later trouwens hetzelfde verhaal. En de dag daarna weer.