Iets zeggen, mijn dochter wil iets zeggen maandag. Of ik iets kan schrijven zodat zij het kan zeggen. Ik wil ook iets zeggen, maar wat ik wil zeggen kan maandag echt niet, dat zit al 40 jaar klem, ergens achter mijn borstbeen. Maar ik wil wel iets zeggen. Mijn broers zeggen vast niets. En verder zou ik niet goed weten wie er verder nog iets wil zeggen. Vriendinnen en vrienden van vroeger zijn bijna allemaal dood of weg. Ik heb iets geschreven voor mijn dochter, het valt haar zwaar. Mijn zoon heeft weinig herinnering aan haar. Hij is stil.
Ik heb een stukje dagboek gevonden, om voor te lezen.
Het worden meer dan 120 woorden, van mij, voor mijn moeder.
« Tijd
Vrijheid »
« Tijd Vrijheid »
Familie, Liefde
Iets zeggen
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Gavi Mensch of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
6 reacties
Reageren
« Tijd Vrijheid »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Fungiciden)
Recent
- Raamvertelling
- Antropomorfisme
- 18 uur vliegen – 3
- Familie van
- De toren van Babel
- Spreekuur met Samira
- Lager Weserlust – Bremen 1943
- De teler
- Krijg de pest
- Dolgedraaid
Sterkte.
Sterkte.
ook ik wens je sterkte, maandag en daarna
Wat ik wil zeggen: Sterkte Gavi.
Sterkte.
Ik wens je ruimte toe en woorden, voor de woorden die klem zitten achter je borstbeen.
Sterkte!