Ik sta nu, deo volente, op ongeveer een kwart van mijn leven en ik realiseerde mij zojuist iets verschrikkelijks: er is zo weinig tijd, er is zoveel te doen en ik ben al bijna dood. Tot die dood zal ik de dagelijkse sleur perfect uitvoeren. Dus snel mijn scriptie afmaken, uitblinken in mijn baan en een snelle, grote auto rijden. Maar nooit al het werk Shakespeare of Dostojevski lezen (laat staan in originele versie). Nooit de diepte van Bach of het vermoeden van Poincaré bevatten. Nooit zoveel andere prachtige dingen. Ik kom alleen toe aan het simpele en dus het saaie.
Ik zou graag afsluiten met een opbeurende gedachte maar ik moet gaan, er is nog zoveel te doen.
Steeds als ik aan dit soort dingen denk krijg ik zin in limonadeglazen wodka.
Op een kwart van je leven kan je wel mensen raken met je tekst en hen tot nadenken aanzetten! Laat het duidelijk zijn, ik vind het mooi geschreven.
Komt tijd, komt raad. Ik heb de grootste helft wel gehad, vermoedelijk. Heb niet veel niet gedaan wat ik had willen doen en nog tijd over voor hele leuke dingen.