Op een mooie middag fietste ik door de Schrans huiswaarts. Verderop zag ik een rolstoeler die het fietspad wilde oversteken, maar niemand stopte voor haar. Ik besloot te stoppen en knikte haar vriendelijk toe ten teken dat ze kon oversteken. Toen ze overstak kreeg ik een scheldkanonnade over me heen. Ze tierde over asociaal, klootzakken en fatsoen.
Nooit weer zal ik stoppen voor iets wat ook maar een beetje op een rolstoeler lijkt.
Als ik een rolstoeler zie die een poging waagt me de pas af te snijden, dan zal ik die persoon onthalen met een scheldpartij waarin ik creatief woordgebruik tot kunst verhef waardoor de rolstoeler zich dusdanig vernederd zal voelen dat het tot in de eeuwigheid zal zwijgen.
Het is wat.
Wat te denken van van de rollatorrijders? De rollator is de nieuwe SUV: de ASO-bak. Niet zo groot, maar even asociaal. Ze scheuren op vol vermogen over de stoep, en gaan voor niets of niemand aan de kant. Daar waar zij langs zijn komen scheuren, is de ravage zichtbaar: kinderen tillen hun huilende kinderen op; plantenbakken moeten hersteld; de ouderen met looprek, potentiële rollatorrijders, worden met ontwrichte heupen door ambulkances opgehaald. En het enige wat we nog horen is de valse schaterlach.
Zo iets?
ik denk, elsbeth, dat je de scootmobiel bedoeld. Die rollatorgangers kun je toch nog wel bijhouden (slofslof)
ja, de scootmobiel, die bedoel ik. ik woon vlakbij een bejaardenhuis, dus ze komen regelmatig langs gescoot.
Ik ben blij dat wij elkaar niet IRL kennen want het gebruik van het woord “het” in de laatste zin geeft haarfijn weer hoe jij over rolstoelgebruikers denkt. Ik zou jou ook op een scheldkanonnade kunnen trakteren waarvan je oren klapperen. Helaas moet ik het netjes houden.
Ik erger me ook regelmatig aan de manier waarop mij de pas wordt afgesneden en als dat 100 keer gebeurt ben ik zo op stoom dat ik echt geen zin meer heb om de 101ste beleefd te bedanken voor het opzij gaan. Integendeel, dan wil ik onderhand ook mijn hart wel eens luchten over die 100 daarvoor. En gelukkig zijn er nog steeds mensen die daar begrip voor kunnen opbrengen.
Heb ik meestal, maar niet altijd. Ik verwacht van dat een rolstoeler of scootmobieler óók vriendelijk gedrag.