Op een mooie middag fietste ik door de Schrans huiswaarts. Verderop zag ik een rolstoeler die het fietspad wilde oversteken, maar niemand stopte voor haar. Ik besloot te stoppen en knikte haar vriendelijk toe ten teken dat ze kon oversteken. Toen ze overstak kreeg ik een scheldkanonnade over me heen. Ze tierde over asociaal, klootzakken en fatsoen.
Nooit weer zal ik stoppen voor iets wat ook maar een beetje op een rolstoeler lijkt.
Als ik een rolstoeler zie die een poging waagt me de pas af te snijden, dan zal ik die persoon onthalen met een scheldpartij waarin ik creatief woordgebruik tot kunst verhef waardoor de rolstoeler zich dusdanig vernederd zal voelen dat het tot in de eeuwigheid zal zwijgen.
« Een wereld hier niet ver vandaan
Zomaar een Vlieg »
« Een wereld hier niet ver vandaan Zomaar een Vlieg »
Communicatie, Mensen
Hulpverlening 2
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Defrysk of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
6 reacties
Reageren
« Een wereld hier niet ver vandaan Zomaar een Vlieg »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Gifbeker)
Reacties
- Inge Hulsker: Haha, da’s waar José. Woensdag gehaktdag enzo. Vroeger was alles beter ;)
- Alice: Zo hebben wij mijn nichtje een week te logeren gehad omdat ze bij haar moeder maar niet uit de fles wilde...
- Alice: Ondoenlijk, al die keuzes voor de jongste jeugd. Het zijn er zoveel en het worden er maar meer en meer. Zoveel...
- Alice: Lijkt me inderdaad doodeng. ‘Op glad ijs’ vind ik erg toepasselijke. Maar wat heerlijk dat iemand...
- Alice: Prachtig en met veel gevoel geschreven! (De maan heeft er zeker mee van doen.)
- Alice: Haar belangrijkste beslissing laat ze gelukkig niet aan anderen over. Mooi beeld!
- Lisette: @Irma: uit mijn leven gegrepen, er zit geen letter fantasie bij.
- Lisette: @Nel: nou en of! Het gekke is dat ik het toentertijd (zo’n 25 jaar geleden) al niet helemaal...
- Peter Mabelus: @Jose. Allebei.
- irmamoekestorm: Wow, wat n bijzonder verhaal!
- irmamoekestorm: @jose, dankjewel!
- irmamoekestorm: @lisette, wat lief… Dankjewel!
- Han Maas: @José. Dank je. Ik ben hier nu eenmaal gebonden aan 120 woorden.
- Zomaar: @Ewald. Haha en dat is goed nieuws? :p
- Nel Goudriaan: @Berdien, leuke anekdote. Ik moet denken aan Herman FInckers: http://youtu.be/GLOzpUVLlec
Recent
- “Huize Spikkelspucht blijkt volksvervreemder?”
- Het frikandellenbevrijdingsfront
- Slijtage
- Traag
- Een los draadje
- Niet mijn keuze
- De weg kwijt…
- De huilarts
- Keuzemogelijkheden
- Een nooit verstuurde valentijnskaart
Het is wat.
Wat te denken van van de rollatorrijders? De rollator is de nieuwe SUV: de ASO-bak. Niet zo groot, maar even asociaal. Ze scheuren op vol vermogen over de stoep, en gaan voor niets of niemand aan de kant. Daar waar zij langs zijn komen scheuren, is de ravage zichtbaar: kinderen tillen hun huilende kinderen op; plantenbakken moeten hersteld; de ouderen met looprek, potentiële rollatorrijders, worden met ontwrichte heupen door ambulkances opgehaald. En het enige wat we nog horen is de valse schaterlach.
Zo iets?
ik denk, elsbeth, dat je de scootmobiel bedoeld. Die rollatorgangers kun je toch nog wel bijhouden (slofslof)
ja, de scootmobiel, die bedoel ik. ik woon vlakbij een bejaardenhuis, dus ze komen regelmatig langs gescoot.
Ik ben blij dat wij elkaar niet IRL kennen want het gebruik van het woord “het” in de laatste zin geeft haarfijn weer hoe jij over rolstoelgebruikers denkt. Ik zou jou ook op een scheldkanonnade kunnen trakteren waarvan je oren klapperen. Helaas moet ik het netjes houden.
Ik erger me ook regelmatig aan de manier waarop mij de pas wordt afgesneden en als dat 100 keer gebeurt ben ik zo op stoom dat ik echt geen zin meer heb om de 101ste beleefd te bedanken voor het opzij gaan. Integendeel, dan wil ik onderhand ook mijn hart wel eens luchten over die 100 daarvoor. En gelukkig zijn er nog steeds mensen die daar begrip voor kunnen opbrengen.
Heb ik meestal, maar niet altijd. Ik verwacht van dat een rolstoeler of scootmobieler óók vriendelijk gedrag.