Schrijf mee!
« »

Communicatie

Het sprookje van de koets van Assepoester

11 november 2011 | 120w | KateboeK | 0

De koets stond voor het Paleis, toen de nachtklok luidde.
‘Over twaalf slagen,’ zei Assepoester, ‘ben je weer pompoen.’
‘Niks ervan,’ zei de koets. ‘Ik wil liever koets zijn, of lampion, of zo’n decoratief object op een tuintafel, alles, maar geen pompoen. Daar ben ik helemaal klaar mee.’
‘Tempis, c’est la vie,’ zei de Fee, die ineens tevoorschijnde . ‘Dadelijk is de betovering verbroken, en ben je weer je oude oranje zelf.’
‘Nee!’ De koets gaf de paarden een zweepslag. Ze vlogen ervandoor en sleepten hem en de Fee mee.
Assepoester schrok zo dat ze struikelde en een glazen muiltje verloor. Daar stond ze, met één blote voet, en zonder vervoer. Van koets noch Fee is ooit meer iets vernomen.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van KateboeK of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

5 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »