Er was eens een heel klein mannetje. Het kleine mannetje werd door iedereen uitgelachen omdat hij zo klein was. Op een dag kwam er een heel lange vrouw door het dorp lopen. Midden op het grote plein struikelde de lange vrouw, iedereen lachte de lange vrouw uit behalve het kleine mannetje. Toen de lange vrouw weer was opgestaan bukte zij zich om haar veter te strikken. Het kleine mannetje was haar net voor en nog voordat de lange vrouw helemaal gebukt was had het kleine mannetje haar veter al gestrikt. De lange vrouw tilde het kleine mannetje op en gaf hem snel een heel lief kusje, ze wandelden samen van het plein af en ze leefden nog lang en gelukkig.
« Tissues
Proppen »
« Tissues Proppen »
Liefde, Mensen
Het gaat niet om de lengte
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van J Meijer of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Tissues Proppen »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Klysma)
Recent
- Knudde Horster Volksverveemder (Flitnanlitian)
- Wojotke Rekent met Uw, mee, zo blauw zo blauw
- ’t Okshoofd – Amsterdam
- Feiten en fabels
- Het Vrouwengeheim
- College
- Verjaardagsjolijt
- De toekomst voor willen zijn, worden ismen.
- Warmhartig
- ‘Daar gaan me krekette’
Recente reacties