Even keek ik naar de half blote plaatjes van Madonna, heel even maar. Ik had het niet moeten doen. Ik wist het, maar kon het niet laten. Haar vergane glorie is nu voorgoed geëtst op mijn geheugenplaat.
Op dat moment realiseer ik me waarom Marilyn Monroe mijn schoonste schoonheid is, waarom ze eeuwig de mooiste blijft. Ze is op tijd dood gegaan. Er bestaat geen vijftig jarige Marilyn.
Madonna leeft en staat nog steeds in de spotlights. Madonna kan het niet laten. Vanaf nu is Madonna voor mij een gespierde bejaarde dame.
Zong ze lang geleden nog ‘Like a Virgin’, als iemand haar nu een ode toezingt, zal ‘Ik heb eerbied voor jou grijze haren’ verreweg het meest toepasselijk zijn.
Recente reacties