Op de laatste dag van Ida’s ziekenhuisverblijf verscheen er een Fee aan het voeteneind van haar bed. “Wat heb ik nu aan m’n rollatortje hangen?” riep Ida. “Effe dimmen,” zei het Feetje. “Ik mag twee wensen vervullen.”
“Mijn zoon Bram in Atlanta wil ik graag bezoeken!” “Goed,” zei de Fee, “wilt u terug dan is er de Spreuk: Krek, beam me naar mijn oude stek!”
Plots bevond Idaatje zich in Bram’s woning. Zij ving op: “Zullen we old mum een PP-tje (Poisened Pie) sturen?” Geschrokken sprak ze de Spreuk.
“Nu uw tweede wens”, zei de Fee. “Ik wil héél oud worden,” reageerde Ida.
Zo geschiedde: Idaatje werd 116, overleefde zoon Bram, die “never nooit” nog één dukaatje van haar ontving!
Recente reacties