Er verschijnt een Twitter bericht op mijn TL: Breaking! “Een persoon op de Dam heeft zichzelf in brand gestoken.” Ik zie als eerste Geenstijl reageren op dit nieuws. Het smakeloze, hijgende bericht met bijbehorende reaguursels stemmen me somber. Er wordt onzin uitgekraamd over Revolutie en Tunesië. Een link waar je live kan smullen van zijn daad wordt er als extraatje bijgeleverd.
Vandaag lees ik dat de arme kerel overleden is aan zijn verwondingen. Hij blijkt een asielzoeker te zijn. Wat heeft hem gedreven tot deze wanhoopsdaad?.
Hopelijk woont zijn familie hier niet, zijn ze de Nederlandse taal niet machtig en zijn ze niet ingeburgerd, als was het maar om de berichtgeving van Geenstijl en consorten niet te hoeven meemaken.
Ik zag helemaal GeenStijl niet als eerste reageren. Ik volg GeenStijl namelijk niet.
En het wordt nog erger, deze uitbuiting van andermans leed. Gisteravond op TV moesten we zonodig weer ooggetuige zijn van het telefoontje naar zijn naaste familie. Sma-ke-loos, bah!
elf jaar van nutteloos procederen om een verblijfsvergunning, het maakt een mens radeloos en in dit geval reddeloos.
Maar hoe komt zo’n telefoongesprek in handen van de media, of wie dan ook? Het is toch niet zo dat alles en iedereen getapt wordt?