Het is nu Tweede Kerstdag, 8 uur en ik zit, in een verder stil huis, alleen aan moeders keukentafel. Zelfs poes kijkt me aan met de vraag in haar ogen wat ik hier doe op zo’n achterlijk vroeg tijdstip. Terwijl ik, met een overgebleven applecrumble, een bak koffie naar binnen slurp blader ik door mijn dagboek en gaan gedachten door het afgelopen jaar. Ik open deurtjes in mijn geheugen en herinneringen worden opgediept waarbij ik nog precies het gevoel, de geur, of wat dan ook naar boven kan halen en ik de scenes zo weer voor me zie. Niemand zou Kerst onvrijwillig alleen moeten vieren. Maar tot het huis zich weer vult ben ik best gelukkig in m’n uppie.
« De Ik in mij
Woorden uit mijn droom onttrokken »
« De Ik in mij Woorden uit mijn droom onttrokken »
Familie, Mensen
Alleen maar niet eenzaam
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Toby of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
2 reacties
Reageren
« De Ik in mij Woorden uit mijn droom onttrokken »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nagedachtenis)
Recent
- Tand om tand
- Zuiver scheerwol
- Vouwtje
- Duitse staander (2)
- Voorval
- Cuspidaat
- Tandeloze gesprekken
- Monumentenzorg
- Mijn waarde toehoorders
- Theo, Tijl en wisselen
[…] aan moeders keukentafel. Het gevoel dat ik daarbij had, heb ik direct maar toevertrouwd aan een nieuw verhaal op 120w.nl Heerlijk die rust na een eerste Kerstdag vol gekakel. Ik heb het hele verslag van […]
Herkenbaar. Ik ben heerlijk gaan hardlopen op eerste kerstdag. Ik genoot van de rust en het meditatieve moment. Een eenzame kerst kun je ook hebben met veel mensen om je heen. Juist de rust in jezelf maakt het gezellig.