Vanuit de verte en in m’n slaap kwam het geluid van de sirene dichterbij. Het geloei zwol aan en kwam héél dichtbij, in de eigen straat? De sirene werd uitgezet en drie tellen later zoefde er een auto langs het huis. Nog een paar tellen en de auto stond stil. De geluiden van de brancard die uit de ambulance werd getrokken, het geluid van de wielen op de straatklinkers.
Even een stilte en het besef dat er ‘iets’ is een paar deuren verder. Even later rijden de wieltjes weer over klinkers, deuren dicht en weer rijden met de sirene aan.
Bij wie is er iets gebeurd, achter welke deur in de straat staat het leven misschien hopeloos op z’n kop?
« Vroeger
Ongepast en onnodig »
« Vroeger Ongepast en onnodig »
Familie, Fictie, Mensen
Alarmbellen
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Caroline Hordijk of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
1 reactie
Reageren
« Vroeger Ongepast en onnodig »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Penseel)
Recent
- Recreatief of medisch gebruik?
- Wojotkutke Rekent met uw mee (Zo pop….”)
- Rare streken
- Bill is back, Special projects (heaven)
- Eén seconde
- Alpenseele
- Weg met tandplak
- Dolly gaat de barricaden op
- Temperatuur, I love it.
- Spoken in de herhaling
Gelezen. Het blijft schrikken.