Over een paar weken zal de opmerking “met de kennis van nu” weer opgang maken.
Dé excuustruus van de 21e eeuw komt prima van pas bij de evaluatie van het aan genocide grenzende drama dat zich afspeelt in Libië, en natuurlijk bij de nasleep van de nucleaire problematiek in Japan. Toch zal er niks veranderen met onze energieverslaving.
Vergelijk het met roken: Je weet dat het slecht voor je is, maar pas als je definitief gestopt bent, durf je voor jezelf toe te geven hoe stom je bent geweest. Tot die tijd zeggen we tegen onszelf: “Ik weet dat ik moet stoppen maar ik ben er nu nog niet klaar voor. Maar ik beloof je: Binnenkort stop ik echt!”
Een stukje speciaal voor mij?
Naa mijn mening is er alleen iets mis met flauwe grappen. Niet met grappen op zich zelf.
De vraag is niet: ‘hoe vinden we genoeg energie om onze wereld draaiend te houden’, maar: ‘hoe gaan we onze wereld aanpassen aan de hoeveelheid energie die verkrijgbaar is’.
En we zijn nog heel ver verwijderd van dat inzicht..