Ik liep door Delft met een zware verhuisdoos vol spullen die ik naar de oude troepwinkel wilde brengen. Er stak een lamp uit die zijn trafo mistte. Verder zaten er een houten kookboekhouder, een grote wokpan, een fondueset en nog wat glazen schaaltjes in. Ik kwam een oude bekende tegen, die ik in eerste instantie niet herkende omdat hij een gestreken overhemd droeg en een nette pantalon.
‘Hee, Bert’, zei de man. Zijn stem kwam me bekend voor. Het was Albert.
‘Hee, Albert, ben je geen zwerver meer?’
‘Nee, ik heb nu een eigen huisje.’
Ik feliciteerde hem. Hij vertelde dat hij alleen nog helemaal geen spullen had. Ik gaf hem de doos. Hij keek erin en begon te glunderen.
Recente reacties