Audi-bezitters staan in het algemeen niet bekend als overdadig creatieve mensen. Onlangs werd ik echter onverwachts geconfronteerd met de uitzondering op deze regel. Het was aan het begin van de avond en de zon was reeds begonnen met haar afdaling richting de horizon. In eerste instantie keek er overheen, maar toen viel mijn oog op een prachtig staaltje origami. Zoals de oude Japanse meesters het in de zeventiende eeuw bedoeld hadden. Scherpe vouwen en toch ongebruikelijk speels. Wel gevouwen, niet geknipt. Een interactie met de omgeving en de natuur. Als het ware een fusie tussen oud en nieuw, een speelse stoeipartij tussen moeder Natuur en de mens. Van mij mogen meer verwende rijke mannen hun Audi tegen een boom parkeren.
oh, die, ook slordig geparkeerd, het hoort bij de soort (?)
Audi bashen? Foei toch.