Elke zaterdagmorgen doe ik boodschappen aan de leukste straat van Utrecht: de Kanaalstraat. Een straat met alleen maar Turkse/Marokkaanse/Pakistaanse groentewinkeltjes. Zelfverzekerd en ongestoord beweeg ik mij door de massa en draag aan elke hand drie blauwe en witte tasjes met groente. Ik weet precies wat ik hebben wil. Voor alle producten heb ik een ander winkeltje. Zo haal ik mijn appels aan het begin van de straat, de courgette, avocado en paprika’s halverwege en aan het einde 5kg aardappels. De laatste keer was er iets veranderd. Ik had bijzonder veel aanspraak op straat. “He schoonheid, he mooie…” Verbaasd keek ik op. Recentelijk had ik mijn haar rood geverfd. Nu begin ik te begrijpen waarom mijn vriend het maar niks vindt.
« Origami
Handschoenen »
« Origami Handschoenen »
Eten & drinken, Maatschappij, Mensen
Boodschappen doen
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Ellen of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Origami Handschoenen »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Fungiciden)
Recent
- De heer Vreeswijk – mannendingen en vrouwendingen
- De poëzie van vertaalmachines
- Theo, Tijl en de vertaling
- te laat
- De gynaecoloog
- Maar…
- Mevrouw Fiederelsje
- De gevoelige snaar
- Je wordt oud
- Game over
Recente reacties