We hebben elkaar nog steeds niet gekust. Hoewel onze blikken elkaars mond niet kunnen loslaten. Jouw hand streelt mijn lichaam met een traagheid die enerzijds zo aanstekelijk is, maar aan de andere kant van een tergende pijnlijkheid. Plotseling neem je mij in je armen en draag je me de trap […]

Om met de deur in huis te vallen. Wie kent de ware antecedenten van wie of van wat. Zijn wij als menselijk wezen wel humaan. Kent de mens de onvoorwaardelijke liefde, zoals bijvoorbeeld een hond die kent. Lang, misschien te lang, heb ik gedacht dat de mens daarin het woord […]

“Het windje is zwoel”, zegt zij cool. “Worden zo onze komende nachten; mag ik dat van jou verwachten?” “Nee”, zegt hij boud. “Door de airco blijven we koud”. Ze schrikt. Ze zijn nu zeven jaar bij elkaar. Is ook bij hen het punt van verzadiging bereikt? Hij ziet haar gezicht […]

Net als ik denk dat niets mij lukt dit jaar, belt mijn zuster. Vrienden komen deze week naar Amsterdam en zij is bij vrienden op een Schots eiland. Net als ik denk dat ik dat ook wil, vraagt zij mij of ik de honneurs wil waarnemen. Zij kent mijn sentimenten […]

Ineens is Teun weer terug. In mijn gedachten dan. Teun was geliefd bij vriend en vijand. Vooral de meisjes waren dol op hem. Ik ook. Teun was de eerste bohemien in mijn leven. Hoe hij bohémien zei klonk zo sensueel. Hij beeldhouwde, schilderde en om in leven te blijven was […]

Niet dat ik een christen was. Geloof vond ik voor de schijnheiligen en niets voor een vechtjas zoals ik. Dat de islamitische heersers het Heilige Land als rechtmatig eigendom beschouwden, baarde mijn geliefde moeder grote zorgen. Toen ik benaderd werd door mijn krijgsheer sloot ik me aan bij de kruistochten. […]

Zeven jaar geleden zag hij het daglicht. En hoe toepasselijk, in de gemeente Zeven. Zijn vader een Nederlandse militair, zijn moeder Nedersaksisch. Van de Koude Oorlog werd hij heet noch koud. Hij had een talenknobbel, wat hem wel een punthoofd gaf. Op de peuteropvang sprak hij net zo gemakkelijk Duits […]

Dood hoort bij het leven en toch schopt de dood het leven behoorlijk in de war. Ik meende me nogal liefst een ervaringsdeskundige te mogen noemen na het verscheiden van diverse dierbaren. Bij de laatste doodstijding voelde ik me volledig losgeslagen. Mijn laatste houvast liet mij zonder te waarschuwen los. […]

Zij geloofde in het goede. Liefdevol opgevoed in het roomse Brabant. Zij hield van de tradities van de Rooms-Katholieke Kerk. Zij hield van haar man. Uit een Joods gezin en ondergedoken voor haat. Zodoende de vernietiging overleefd. Samen hielden zij van het goede leven. Zij blonk uit met haar bourgondische […]

Hoe vaak ik in mijn leven niet op een kruispunt heb gestaan. Ontelbaar! Als kind zijn de voorrangsregels er al ingehamerd. Eerst links, dan rechts en dan weer links kijken. Met stoplichten ben ik niet opgegroeid. Een plattelandsmeisje in de grote stad. Mijn verblijf in Engeland heeft mij een geheel […]